Czym jest depresja?

Depresja jest zaburzeniem nastroju. Występujące w niej uczucia mają charakter nieprzyjemny, powodujący wycofanie z życia, utratę umiejętności przeżywania przyjemności, zainteresowania i innych pozytywnych stanów. Uczucia, które się w niej pojawiają mają charakter stały, niezmienny, a jeśli coś je zakłóca, to tylko na chwilę. W tle ciągle obecny jest smutek, bezsens, bezradność, poczucie winy, złość czy jakiś rodzaj odrętwienia i pustki.

KRYTERIA DO ZDIAGNOZOWANIA DEPRESJI

Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne określa w swojej klasyfikacji zaburzeń psychicznych, popularnie nazwanej DSM IV, konkretne kryteria, na podstawie których ocenia się występowanie depresji.

Objawy muszą trwać co najmniej dwa tygodnie. Przy czym mogą być zauważone przez osobę chorą lub jej bliskich, jeśli chory nie ma kontaktu ze swoimi emocjami i swoim stanem.

Podstawowym kryterium do zdiagnozowania depresji  jest występowanie jednego z dwóch głównych objawów:

  • obniżenie nastroju, trwające przez znaczącą część dnia;
  • utrata zainteresowania wszystkimi niemal czynnościami i płynącymi z nich przyjemnościami;

oraz innych, wymienionych poniżej, w ilości co najmniej pięciu:

  • wyraźny wzrost lub spadek wagi;
  • bezsenność albo nadmierna senność;
  • pogorszenie panowania nad ruchami ciała;
  • wrażenie zmęczenia;
  • poczucie własnej bezwartościowości i winy;
  • spadek sprawności myślenia i koncentracji;
  • powracające myśli o śmierci i samobójstwie.

Niektóre osoby przeżywają pewną odmianę depresji, tzw. dystymię. Charakteryzuje się ona tym, iż obniżony nastrój utrzymuje się przez większą część dnia, przez ponad połowę dni w ciągu ostatnich dwóch lat. I poza tym objawem występują dodatkowe, co najmniej dwa objawy z poniższej listy:

  • spadek lub wzrost apetytu;
  • nadmierna senność lub kłopoty z bezsennością;
  • poczucie zmęczenia lub braku energii;
  • obniżone poczucie własnej wartości i niska samoocena;
  • trudności ze skupieniem uwagi albo podejmowaniem decyzji;
  • poczucie beznadziejności.